Het is begonnen!

Afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zover, mijn vertrek naar Curaçao. Rond zeven uur vertrokken vanuit Zwolle door Schipholtaxi Jansen richting de luchthaven. Een uurtje later waren we dan op Schiphol en kon ik direct door naar de Check-in om mijn zware koffer af te geven.
Na een kopje koffie, een gevulde koek en een emotioneel afscheid met mijn ouders was het tijd om door de douane te gaan. Gelukkig hoef je met de moderne paspoorten niet meer in de lange rij te staan en kun je door een automatische scanner.
Veel tijd om taxfree te shoppen was er niet meer dus na een extra ontbijtje bij de McDonalds (iets beters kon ik niet vinden), was het tijd om naar Gate 04 te gaan.
Ruim op tijd was iedereen in het vliegtuig en leken we enigszins nog op tijd te kunnen vertrekken nadat de boarding iets was uitgelopen doordat het vliegtuig nog niet vrijgegeven was, echter was er een probleem bij het sluiten van de deur van de Boeing 767 van ArkeFly waardoor we uiteindelijk toch nog bijna een uur vertraging hadden. Na een relatief rustige vlucht van 9 uur en 45 minuten (klein beetje turbulentie, maar dat schijnt normaal te zijn in de Caribische gebied) ben ik geland op Hato Aiport om 16:30 uur lokale tijd (6 uur eerder). Na de douaneformaliteiten werd ik bij de uitgang van het vliegveld opgewacht door mensen van Wereldstage die mij naar de huisvesting aan de Nieuwestraat brachten.
Ik woon in een gezellig studentenhuis met 14 mensen, ondanks dat het een zooitje is, is het goed vol te houden.

Het weekend heb ik vooral gebruikt om bij te komen van de jetlag, al wordt je de eerste dagen standaard rond 6 uur wakker door het tijdsverschil. Op de mooie standen is het goed te vertoeven hier en de temperatuur van standaard 31 graden is goed vol te houden door de sterke wind die constant op het eiland staat. Ondanks mijn verwoede pogingen tot het smeren van zonnebrand was ik na de eerste uren in de zon zo rood als een Ferrari. Zondag voornamelijk in de schaduw gezeten om niet nog verder te verbranden en 's avonds met de huisgenoten gebarbecued op het strand.

Maandag begon mijn stageperiode dan eindelijk. Om 9 uur 's ochtends had ik een afspraak bij het kantoor van Wereldstage aldaar ik en mijn medestagiaires uitleg kregen over de gang van zaken. Om 15 uur ging ik samen met iemand van Wereldstage naar Blue Bay toe om daar een gesprek te hebben met de heer Vreugdenhil, de vertegenwoordiger van de Vereniging van Eigenaren. Aldaar werd mij mijn stageopdracht verder gespecificeerd, op het resort ga ik een onderzoek doen naar de beleving van de veiligheid. Op Curaçao leven rijk en arm naast elkaar, de criminaliteit is, mede door laconiek politieoptreden, erg hoog. Ondanks dat het resort tot één van de veiligste op Curaçao behoort, hebben de bewoners vaak het gevoel dat ze onveilig zijn, de taak voor mij is om te kijken of ik met dezelfde mankracht de beveiliging verbeterd kan worden.

Dinsdag was mijn eerste stagedag. De eerste dagen gebruik ik voornamelijk om het resort goed te leren kennen zodat ik weet waar ik onderzoek naar ga doen. Ik ben veel met de beveiligers mee geweest op patrouilles en heb geobserveerd hoe de controles bij de poort eraan toe gaan. Het park is groot; zo'n 350 huizen, 2 hotels en vele appartementen bevinden zicht op het resort, daarnaast zijn er vele dagjesmensen die naar het strand gaan of naar de golfbaan.

Woensdag was een vergelijkbare dag als dinsdag, de patrouilles gaan door de ruige stukken terrein van het resort waar je struikelt over de leguanen en mooie vogels. Woensdagavond was het tijd voor mijn eerste feestje bij BeachClub Cabana; in de buitenlucht, tussen de palmbomen en met een Amstel Bright in je hand is het genieten van de muziek en de sfeer. Opvallend is dat iedereen na vele alcoholische consumpties gewoon weer in de auto stapt en naar huis rijdt (gelukkig was mijn chauffeur verstandiger dan de gemiddelde feestganger).

Tot zover mijn verblijf op Curaçao tot nu toe, ik hou jullie op de hoogte! Mocht je me trouwens willen bellen, dan ben ik bereikbaar op +5999 520 10 16.